بیماری هگزامیتا : هگزامیتاسیس (hexamitiasis)
یک بیماری تاک یاخته ای داخلی است که میتواند اغلب گونه های ماهی را مبتلا کند. که در اثر این موجودی که میتواند آزادانه در تانک شنا کند ایجاد میشود. بیشتر ماهیان میتواند این عامل بیماری زا را در روده ی خود جای دهند و ناقل بیماری باشند. علائم آنرا بروز ندهدولی برخی از ماهیان خاص وقتی مبتلا میگردند بیماری های جدی پدید می‌آیند. بطور کلی دیسکس ها ، آنجل ها، اسکار ها و سیچلاید های آفریقایی از این دسته از ماهیان میباشند.
این قبیل از ماهیان این انگل را در مقادیر کم تحمل میکنند. ولی این مقدار اندک هم میتواند به یک بیماری جدی تحت شرایط خاص تبدیل گردد.
عامل :
این شرایط عبارت‌اند از: محیط استرس زا و پر رفت و آمد کیفیت پایین آب تغذیه ی ضعیف. سیستم ایمنی ضعیف ماهی حاصل از سایر بیماری ها و….تحت این شرایط سیستم ایمنی ماهی مبتلا نمیتواند بطور مناسبی انگل را کنترل کند و انگل پیشرفت میکند و تکثیر میشود. باعث بیماری هگزامیتاسیس میگردد.
علائم بیماری هگزامیتا :
اولین نشانه ی بیماری وجود مدفوع نسبتا سفید رنگ و ژله مانند میباشد. این مدفوع از ترشحات موکوسی جداره روده تشکیل شده است.
ماهیانی که این علائم را دارند در مراحل اولیه معمولا هنوز غذا میخورند. با پیشرفت بیماری ،ماهی از خود رفتار های غیر عادی از خود نشان میدهد.
غذا نخوردن ماهی
ماهی سپس غذا نمیخورد و لاغر میشود ماهی هایی با فرم بدن کرد معمولا لاغری را بیشتر در نواحی سر و پیشانی خود نشان میدهد. در این هنگام اغلب رنگ چشم ماهی تیره رنگ میشود. ماهی ممکن است به عقب شنا کند یا در شنا کردن به رغبت باشد.
این بیماری میتواند از طریق مدفوع ماهی مبتلا به دیگر ماهی ها سرایت کند. سیفون کردن سک عامل مهمی برای جلوگیری از سرایت این بیماری محسوب میشود.
درمان:
اغلب کارشناسان استفاده از داروی میترونیدازول رو توصیه میکنند. این دارو در اکثر داروخانه های حیوانی و دامی تحت عناوینی چون هگزامیت ، هگزا اوت،هگزا اکس و.. در درسترس هستند.
مقدار پیشنهادی از داروی میترونیدازول :
به ازای هر ۴۰ لیتر آب ۲۵۰ میلی گرم است.
و دارو از طریق دستگاه تنفسی ماهی جذب میگردد.
توجه:
در زمان استفاده از دارو مدیا هایی همچون کربن اکتیو (ذغال اکتیو) و دیگر موارد گوناگون جذب کننده را از فیلتر خارج کنید.
این دارو باید یک روز در میان تعویض گردد :
و ۵۰ درصد آب تعویض شود.
این درمان را ۳ تا ۵ بار انجام دهید.
اگر ماهی تمایل به غذا خوردن دارد.
بهتر است یک قرص ۲۵۰ میلی گرم را به ازای ۲۵ گرم (۱ درصد) از غدای ماهی اضافه ومخلوط شود. به ماهی داده شود.
یک نکته ی درمانی :
این بیماری یکی از شایع ترین بیماری های آبشرین است. اگر شما بیماری را درمان میکنید مطمئن شوید که بیماری کاملا درمان شده است. چون یک مشکل بزرگ این است که این بیماری که به دارو مقاوم شود خیلی از علاقه‌مندان آکواریوم گذارش هایی مبنی بر اینکه این بیماری در مقابل دارویی مانند میترونیدازول مقاوم شده است دادند.
آنها گفته اند که به میزان بیشتری از میترونیدازول برای درمان این بیماری نیازمندند. ولی این عمل خاطرناکی است چون میترونیدازول در مقادیر بالا برای ماهی مانند سم است.
بالا بردن دما
بسیاری از علاقمندان اقدام به بالا بردن دما کردند دارندگان دیسکس و آنجل گزارش داده اند که دمای آب ۳۳ الی ۳۸ درجه سانتیگراد رسانده و بیماری را درمان کرده اند اما اگر ماهی شما تحمل این میزان دما را نداشته باشد این اقدام خطرناکی است این بیماری باعث ایجاد سوراخ در سر و پوسیدگی در پلوی ماهیان میگردد داروی همه ی این بیماری ها داروی میترونیدازول میباشد تفاقل کلی بر این است که این بیماری از تغذیه ی ضعیف ایجاد میشود
هر بیماری در اثر کمبود مواد معدنی و ویتامین ها ایجاد میگردد و این مورد باعث بیماری هگزامیتا و کرم های نظیر کاپیلاریا
میباشد.
اصلی ترین کمبود ویتامین عامل این بیماری و نظیر آن کمبود ویتامین D و B میباشد
توجه:
داروی میترونیدازول را میتوانید به میکس های دستساز خود به مقدار دوز توصیه شده اضافه کنید
منبع : مهدی سرداری
